Recenzje
Bogusław Rottermund , „Ruch Muzyczny” –20.02.1999 r.
(…)W drugiej części recitalu zabrzmiała I Sonata Schumanna , dając świadectwo , że z trudną formą wieloczęściowego , romantycznego dzieła pianistka radzi sobie z łatwością . Szlachetna w swym umiarze introdukcja , sugestywnie podane kontrapunktujące linie Allegra vivace , idealne legatissimo Arii , czy wreszcie nie demoniczne , lecz zbliżone do „Elfenromantik” Scherzo oraz szerokie , epickie ujęcie Finale przyczyniło się do sukcesu tej interpretacji . Clou programu okazał się jednak Scarbo z Ravelowskiego Gaspard de la nuit ze świetnymi , bardzo szybkimi tempami , znakomicie uchwyconym charakterem utworu , repetycjami realizowanymi z pełnym wykorzystaniem „ podwójnego wymyku” od połowy klawisza , sprawiającymi wrażenie pobudzania struny , a nie jej uderzania przez młoteczek . Szeroka skala dynamiczna i bogate spektrum barwowe gry Joanny Marcinkowskiej , dojrzałość emocjonalna poparta rzetelnym warsztatem , rozumienie tego , co i jak się gra , pozwalają w jasnych barwach widzieć artystyczną przyszłość tej pianistki.
